Saturday, June 18, 2011

Junjun Ekis

Dumating na ang diwata ng mga garampingat mula bakasyon.

Unang hinanap, kung may lalaki daw. Eh ako isang simpleng mamamayan, na hindi naman makati, kaya walang lalaki. Nadidiligan lang kapag dumayo ang otoko kong mahal na nasa ibayong emirates pa nakadestino, kaya naman ang budget ng ateh mo, wendang.

Anywayz, hi-wayz, naisipan naming mamasyal muna sa M Mall, the "ultimate convenient shopping destination" as we know it.

As usual, rumarampa sa loob ng mall ang hitad na garampingat, nagpapapansin, nang-aakit, nagmamaganda, ang ending, ligwak naman, ahahhhaa...

Pumasok na kami sa supermarket ng mall, at doon lalong nagmaganda ang lolah, lahat ng pinoy na makita, "HI Kuya" ang bati niya. Sunod dito, sunod doon, ako naman, hila dito, hila doon. Ano ba kasi ang role ng Halili Perez? E di sumunod sa mayaman kong friend.

Ito na ang palabas, hindi pa ako naka make-up ha, at salamin salamin pa ang suot ko sa mata, walang contact lense, wala sa ganda ang bading.

Mag-iisang oras na kaming, paikot-ikot sa loob, dampot ng kung anu-ano si garampingat, at hindi dapat na makalimutan ang, carex condom...

May isang lalaki, payat, tsinito, at mukhang bago sa lugar namin, may kasamang belat, nagsa-shopping din ng mga kitchenomics, mula sardinas to bigas, mula kamatis to grapes. Ilang beses ko na siyang nakasalubong, sa pangatlong pagkakataon, hindi na nakatiis ang lolo mo, binati na ako.

"Hi." bati niya habang pasalubong sa akin. Binati ko naman, "Hi din kabayan."

Biglang turn-around ang friend kong garampingat, nagulat, namangha, pero hindi ko napansin kung tumaas ang  kilay, pero ang nabanaag ko sa mukha niya, nakangiti, alam ko na kung bakit, may prospect na naman kaming babalahurain.

Marami siyang sinasabi, habang tulak-tulak ko ang  cart, pero dedma ko lang sia, feeling ko kasi di ko bet ang lalaki.

Bago kami nagbayad sa counter strike, nakasalubong namin ulit ang lalaki, this time, nagpakilala na, at nagbigayan ng contact details, siya daw si Jun jun.

Ang ipinagtaka ko, kung bakit ako? bakit sa akin nagpakilala? eh hindi naman ako mukhang mayaman? hindi naman ako mukhang masarap? at hindi ako mukhang maganda sa mga oras na iyon?

Sabi nalang ni garampingat, "Ikaw na, ikaw na talaga, wala ng makakabawi pa ng iyong korona."

Sabi ko nalang, "Ano ka ba, ikaw talaga ang gustong makilala noon, nahiya lang yata sa iyo, kaya idinaan sa akin."

Well, well, well... pagkatapos ng eksenang yon, ilang araw din si Jun2 text ng text, miskul ng miskul.

Di ko nagustuhan, masyado lang bulgar, sobrang garapal, walang pakundangan kung magsalita. Kelan daw ba  kami magse-sex, kelan ko raw siya chuchupain. Jus ko, mahabaging langit, hindi nga ako ang dapat na nakilala niya, dapat siya, hindi ako, siya... OO siya, si Garampingat.

Naisip ko lang, hindi ba nagsasawa ang friend ko na sa loob ng isang buwang bakasyon niya, e luluha ang araw kung wala siyang hada? My gosh, sana magkaroon ako ng angking gandang katulad niya, kahit hindi level sa kanya. Ika nga niya, maganda siya, masarap, masustansiya at higit sa lahat, mayaman.

Para sa akin, he encompasses the richness, the wellness and the beauty of a certain goddess, may gustong lumevel sa kanya, pero hindi pasado sa qualifications, kaya siya lang ang nag-iisang diwata ng kakatihan. sabi nga, siya lang ang merong, beauty, money and power. Ikaw na nga , friend kong garampingat.

Sandali, lumayo yata ang script ko, dapat focus na ito kay Junjun...

Ok, ganito iyon, wala ng ibang madalang lalaki sa bahay, napag-usapan namin ni garampingat na kontakin si Junjun, nakontak naman, hindi man lang nagpakipot ang animal, noong sinabing pumunta ng bahay, wala ng tanong-tanong, kundi "anong lugar ba sa inyo?"

Heto na, nagmamadali kaming umalis ng sarili kong bahay dahil, sa bahay ni garam dudulog ang lalaki. Nakangiti ang mga kasambahay ko dahil alam nilang bobooking kami.

Dumating na si Junjun, pinakain muna namin, gutom na gutom raw siya, hindi pa raw kumakain at kagagaling lang sa trabaho, napag-alaman namin na bago lang siya sa lugar, tatlong buwan palang kaya hindi niya kabisado ang lugar. at napag-alaman din namin na taga-tondo ang mokong.

Ako ang sumundo sa labas, binayaran ko ang taxi driver at pinalayas na, naka white shirt, short at headcap si otoko, hmmm . mukhang ok nman ang porma, naaninag ko, payat...

Naging malikot ang imahinasyon ng bakla ng malamang taga-tondo, napangiti ako, naku, kelangang magtago ng mga mamahaling gamit si garampingat. At biglang nagkwento ng mga kaibigan niyang naholdap daw sa tondo.

Nagkatrauma na ata ang bakla noong minsang nagkaroon sila ng bisitang kliptomanyak daw.

Galing ako ng Dubai ng umagang iyon ng pumunta si Junjun kinagabihan, kaya parang pagod na pagod ako at antok na antok.

Nakaidlip naman ako ng kunti, nagigising dahil sa kiskisan at likot ng dalawang nagsimula na palang mag bato-bato-pick.

Ilang minuto rin ang itinagal ng kanilang kaliskisan, ng manaka-nakang ungol, ng bigla akong ginising ni garampingat, kinalabit at tinulak pababa ng kama, parang imbyerna ang bakla, parang mainit ang ulo, parang wala sa mood, eh katatapos lang nilang magbasa ng boklet ng boylet.

Kami naman daw, at ang lolah mo, nakahiga nga, kunwari nakapikit ang mata, pero nakaharap sa amin.

Nahiga na si Junjun sa tabi ko, ang kulit ni bakla, bigla akong tinulak ng bahagya, di pa nakuntento kinuha ang kamay ko at ipinayakap kay Junjun.

Yumakap naman ako, ipinatong ko ang hita ko sa kargada ng lolo, ay matigas na, pwede na kaya umariba na kagad ako.

Ilang minuto rin akong nagpakasasa, nandoong napagod ako sa kakakyat-baba. Minamasdan ko ang kanyang katawan sa sinag ng laptop, niyayakap ko ito ng mahigpit, ninanamnam ang bawat haplos ng aking mga kamay sa katawan niya.. hmmmmm, gusto ko ang payat... sheeet...

Natapos ang seremonyas na nakatihaya lang si Junjun, para lang tuod na nakahiga, walang kagalaw-galaw habang umaariba ako. Bigla akong tinatamad, at naghihikab, kaya minadali ko lang.

Kinabukasan, sinabi ko kay friend, "CHECKED." pero isa na siyang malaking "EKIS."











1 comment: